Meer over Londen Congres over Radioactieve Straling, Controle & Gezondheid

Daarom is het belangrijkste probleem waar we vandaag de dag mee geconfronteerd worden niet het controleren van regeringen die er niet in slagen om het testen en de straling daarvan te controleren, maar het is eigenlijk het probleem van het voortdurend controleren van een bevolking die te moe kan worden om verder te leven of die in opstand kan komen en hysterisch kan worden, wat elke controle te boven gaat. – L. Ron Hubbard

Pas vier maanden eerder had L. Ron Hubbard een eerste Anti-Straling Congres gegeven in Washington DC, waarin hij onmiddellijke oplossingen aandroeg voor het effect ervan op mensen. Maar daarmee eindigde zijn zoektocht naar oplossingen voor wereldwijde problemen bij lange na niet.

Het was 1957. De Amerikaanse propagandisten en communistische propagandisten in de Sovjet-Unie gingen prat op hun kernarsenalen van zoveel megaton dat ze ieder levend ding op het noordelijk halfrond konden uitroeien (uitgezonderd wellicht een paar sterke insectensoorten en heesters). En het meest in het oog springende woord was propaganda.

Want hoe meer hij onderzocht, hoe meer hij bevestigd zag:

“We hebben het maar over één ding wanneer we het hebben over straling en dat is restimulatie. We hebben het eigenlijk alleen maar over een mentale reactie.”

En dat wilde niet zeggen dat die kernbommen, als ze op steden werden losgelaten, niet gevaarlijk waren. In plaats daarvan was het ook duidelijk geworden dat de atoombom te krachtig was om als wapen te gebruiken, maar de angst voor het gebruik ervan, het mysterie van de effecten ervan, veroorzaakte niet alleen ziekte door mensen te restimuleren – het kon ook massahysterie teweegbrengen. En dat was een probleem... van flinke proporties.

Het was ook de essentie van het onderzoek van Ron naar straling van januari tot maart, dat nu zelfs in hoger tempo doorging, waaronder zijn persoonlijke supervisie van twee Theorie en Onderzoekscursussen voor Gevorderden en niet minder dan 83 lezingen voor instructie aan auditors.

En de resultaten van dat onderzoek bracht hij met zich mee toen hij dat congres bijeenriep op 12 april 1957. Wederom was de plek heel toepasselijk – de Royal Empire Society Hall in Londen.En noch Scientology, noch de wereld in het algemeen zouden ooit weer hetzelfde zijn.

Het begon allemaal met de aankondiging van Ron van een nieuwe technische mijlpaal: Controle, Communicatie en Hebbendheid, oftewel CCH. Zoals hij zijn publiek als eerste vertelde, was het een trio dat net zo belangrijk was als ARC en met net zo’n brede toepassing:

“Het is geweldig. De eenvoud waarmee je de problemen van de mens met deze drie kan oplossen, kan zelfs door mij niet worden overdreven. En dat is een nogal krachtige uitspraak.”

In feite was de toepassing zo baanbrekend dat Ron in zijn volgende verklaring zelfs opnieuw definieerde wat een Scientologist is.

En wat betreft wat de CCH’s voor de toekomst van Scientology betekenden – ze vormen niet alleen de fundamentele technologie om iedere case te bereiken en maken niet alleen de volledige vooruitgang op de Brug mogelijk, maar ze zouden vervolgens de ontwikkeling van een nieuw soort trainingsoefeningen voor auditors vereisen om het geven ervan te leren, die vandaag de dag in bijna alle auditing wordt gebruikt.

Vervolgens waren er ook de factoren Controle, Communicatie en Hebbendheid die bedoeld waren voor de wereldwijde redding, allemaal vastgelegd in Ron’s gezaghebbende trilogie van lezingen over straling – een serie binnen een serie – die bestaat uit een samenvatting van zijn doorbraken die zo belangrijk geacht werden dat parlementsleden onmiddellijk om transcripties verzochten, terwijl het resulterende document de kern van het boek Alles over Straling vormde.

Om echter afdoend samen te vatten wat dit congres betekent voor een volledige planetaire redding: het is niets minder dan een technologie om een einde te maken aan de onmenselijkheid van de mens ten opzichte van de mens en om een betere beschaving te verwezenlijken.