Meer over Westers Congres

De Mens zit eindelijk op het goede spoor. Want al het kwaad van de Mens komt voort uit pogingen van de Mens om vrijheid te ontzeggen aan de Mens. Zijn gebrek aan beschaving is het duidelijkst zichtbaar waar slavernij het sterkst aanwezig is.

En waar je mensen hebt die vrij zijn, kunnen ze een heleboel dingen doen. Werk wordt een plezier. De aanpak van inspanning wordt op zichzelf een erg gewenste activiteit. En er worden dingen gebouwd, de wereld wordt mooier en de Mens kan het leven eerder als spel dan als slavernij zien.

En zo krijgen we een andere beschaving.– L. Ron Hubbard

Het jaar 1953 liep op zijn einde en het Eerste Internationale Congres voor Dianetici en Scientologists in Philadelphia was zo succesvol gebleken – “eenvoudigweg niet van deze wereld”, volgens een Scientology journaal – dat Scientologists in het westen van de Verenigde Staten luidkeels riepen om een congres in hun eigen omgeving. De voornaamste kandidaten waren Los Angeles, Californië en Phoenix, Arizona. L. Ron Hubbard koos uiteindelijk voor Phoenix, de thuisstaat van Scientology en de locatie van de eerste Hubbard Associatie van Scientologists, die toen twee jaar bestond.

En zo gebeurde het dat op 28 december 1953 in het Little Theater van de stad, L. Ron Hubbard een congres hield zoals geen een daarvoor of sindsdien is gegeven. Want hoewel het Westers Congres alle kenmerken vertoonde die al gauw traditioneel zouden worden - waaronder zijn aankondiging van nieuwe doorbraken en een feestje aan het einde van het congres - onderscheidde dit congres zich in de manier waarop hij de informatie overbracht. In het bijzonder, en zoals werd vermeld in het Journaal van Scientology: “de presentatie van het technisch materiaal werd tot een minimum beperkt, aangezien L. Ron Hubbard het merendeel van de belangrijke technieken en procedures in de vorm van processen aan de groep presenteerde”.

Deze processen bleken vanuit een zuiver gezichtspunt van auditing heel effectief te zijn, waarbij vele mensen op het congres chronische somatieken kwijtraakten en anderen de staat van Theta Clear bereikten. Maar er was een voornamere reden waarom dat Little Theater de plaats markeerde waar een explosieve expansie begon. Door de groep te auditeren verschafte Dhr. Hubbard een voorbeeld voor de aanwezigen om mensen in hun eigen gemeenschap Groepsauditing te geven met de nadruk op Standaard Procedure van Opereren 8-C (SPO 8-C) en de lijsten van Zelf Analyse. En om hun taak nog eenvoudiger te maken, had hij vóór het congres speciaal een opname laten maken van een 15-minuten durend groepsproces dat aan alle aanwezigen werd meegegeven, zodat ze bij hun terugkomst onmiddellijk van start konden gaan.

Daarnaast was er een briljante opvoering, waarin op een spectaculaire manier het omgaan met ankerpunten werd gedemonstreerd.Terwijl zijn lichaam op precies dezelfde plek voor de microfoon bleef staan, bleef hij spreken terwijl hij zijn ankerpunten verschoof naar exacte plekken binnen en buiten het Little Theater – een demonstratie waarbij hij het gebruik van zijn stembanden niet hoefde te veranderen. Dat bracht echter meteen een onmiddellijke verandering teweeg in de manier waarop zijn stem overkwam op het publiek, zodat hij niet alleen een basisgegeven illustreerde dat van toepassing was op Groepsauditing, maar ook op het leven:

“Horendheid is niet zozeer een probleem met betrekking tot geluidsgolven, alswel een probleem met betrekking tot zijndheid. Je kunt in zoveel ruimte worden gehoord als je bereid bent om in te nemen en dat is dan alle ruimte waarin je gehoord kunt worden. Snap je me?”

Hier introduceerde Dhr. Hubbard eveneens de nieuwe audiometer (die later bekend werd als een “piepmeter”), een apparaat dat geavanceerder was dan alle eerdere modellen en waarop een sonde zat, die pijnpunten bij een mens kon registreren. Hij had echter een gebruik van die meter bedacht waar zelfs de maker zich niet van bewust was. Dit was in feite een middel om te demonstreren dat een wezen naar believen een energiestroom in een ander kon creëren:

“Dus ik nam zijn eigen meter en ik liet hem zien waar alle dode plekken zaten in zijn wang, enzovoort, en we vonden een plekje dat hartstikke dood was en ik leunde achterover en ik activeerde het. En het werd geactiveerd en de meter ging van ‘powwww’.”

Kortom, dit was een congres dat volgepropt was met technische gegevens en allemaal met één doel voor ogen: het uitbreiden van het aantal getrainde Scientologists dat deze doorbraken zou overbrengen op een groter publiek. En dat is precies wat er gebeurde – heel spectaculair allemaal. Met resultaten die van overal in de Verenigde Staten binnenkwamen, werden deze lezingen en Groepsauditingsessies afgespeeld op congressen die door anderen werden gehouden, waarmee onmiddellijk case-vooruitgang werd geboekt en een hele nieuwe lichting van veldgroepen werd gecreëerd. Het Westers Congres was niet alleen een voorproefje van de 3e Amerikaanse Theorie en Onderzoekscursus voor Gevorderden, het vormde ook de inspiratie voor het ongelofelijk succesvolle Universum Processen Congres dat Dhr. Hubbard op dezelfde plek hield voor meer dan 200 Scientologists uit heel de Verenigde Staten en daarbuiten.

Dus aan het einde van 1953 was alles in gereedheid voor de historische doorbraken van 1954 en L. Ron Hubbard’s aankondiging van processen die voor iedereen een staat van zijndheid teweeg konden brengen die ooit weggelegd leek voor slechts een paar mensen, als die überhaupt al bereikbaar was.